Zdjęcia bramy obozowej w jej pierwotnym miejscu,bo jak pisze Bogusław Kopka na http://www.pnwm.org/gedenkstaetten/pol/ ... 177&id=103
„Bramę zakonserwowano i przesunięto bliżej ulicy by podkreślić jej pomnikowy charakter."
Swego czasu otrzymałem je od śp. Adama.
Załącznik:
swietochlowice-57-b.jpg [ 64.23 KiB | Przeglądany 56382 razy ]
Załącznik:
swietochlowice-57.jpg [ 55.73 KiB | Przeglądany 56382 razy ]
Na miejscu obozu obecnie są ogródki działkowe,mówiło się kiedyś że czasem natrafiano tam na szczątki ludzkie.
Teren obozu był ogrodzony podwójnie drutem kolczastym o długości 23,5 tysiąca metrów. Był on pod napięciem, o czym ostrzegała tabliczka zawieszona na jednym ze słupów płotu. Jedna linia drutu była oddalona od drugiej o 1Jedna trzecie osadzonych tam nie przeżyła pobytu. Z 6 tysięcy osób nie przeżyło 1855 ludzi, a nieoficjalne statystki mówią o 2,5 tysiącach ,5 metra. Między nimi piach. Na płocie wisiały gęsto lampy, a dodatkowo teren oświetlało 10 reflektorów. Na każdym rogu obozu była wysoka wieża strażnicza. Wewnątrz obozu siedem drewnianych baraków dla więźniów. Jedyny murowany budynek przylegał do obozu, ale był poza kolczastym drutem, należał do administracji. Obok jeszcze jeden dla załogi obozu. W drewnianych, więziennych barakach stało po 21 zbutwiałych, trzypiętrowych prycz (luźne deski bez sienników, koca) . W obozie były też ambulatorium, umywalnia, ubikacja i bunkier (betonowy, głęboko w ziemi, zalany wodą),służył jako karcer. Była jeszcze trupiarnia. Do obozu miały być wysyłane osoby, które były członkami nazistowskich organizacji, posiadali obywatelstwo niemieckie i ci, którzy współpracowali ze zbrodniczymi władzami. Jednak tak nie było. Selekcja ofiar rozszerzała swoje kręgi. By trafić do obozy wystarczył zwykły donos od sąsiada lub zazdrość spowodowana tym iż dana rodzina miała zbyt duże mieszkanie. Zamykano również matki z dziećmi. Najmłodszymi osadzonymi więźniami w obozie była dwójka dzieci, które miały tylko 1,5 roku. Drugą grupę więźniów stanowiły osoby wpisane na volkslisty (nikt jej nie podpisywał) były one wypełniane pod przymusem. Odmowa wypełnienia tego dokumentu wiązała się ze zesłaniem do obozu koncentracyjnego.
Większość osadzonych więźniów w obozie to Ślązacy, ale znajdowały się też osoby takich narodowości jak; Czesi, Jugosłowianie, Francuzi, Holendrzy, Ukraińcy i Austriacy , którzy w wyniku różnych losowych zdarzeń znaleźli się na Śląsku.
Wśród więźniów osadzonych byli to ; jeńcy wojenni, członkowie Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych.
Warunki w obozie były tragiczne. Od początku jego istnienia więźniowie borykali się z głodem. Wielu z nich nawet przez kilka dni nie otrzymywało racji żywnościowych w postaci kromki chleba i wodnistej zupy. Nie posiadali żadnych naczyń ani sztućców, gdyż nie mieli prawa do ich posiadania, musieli spożywać jedzenie w starych puszkach po konserwach. Z takiej jednej puszki musiało korzystać kilka osób. Panował bardzo niski poziom higieny, który spowodowany był brakiem jakichkolwiek środków czystości. Spowodowało to epidemie czerwonki i tyfusu brzusznego jak i plamistego.
Władze i personel obozowy w obawie zachorowania postanowił się zaszczepić, jednak nie podano żadnemu z więźniów szczepionki. Nikt nie przeprowadził odwszenia, ani nie odizolował chorych od zdrowych. Nie zadbano o nich w żaden sposób. W skutek epidemii w obozie zmarło 1855 osób z czego tylko 1584 zgonów było zarejestrowanych w świętochłowickim Urzędzie Stanu Cywilnego. Pochowano ich w 8 zborowych mogiłach. Byli traktowani w sposób brutalny, żyli w ciasnocie, byli głodzeni i bici rękoma, kijami, gumowymi pałkami, kolbami pistoletów, metalowymi drążkami lub taboretami. Nie mogli przyjmować paczek żywnościowych od rodziny i bliskich. Paczki, które były przekazywane przez rodziny zostały zarekwirowane przez strażników i władze obozowe. Byli zmuszani do wielogodzinnego stania na placu obozowych bez jedzenia i picia, niezależnie od warunków pogodowych, a także do ustawiania się parami na przeciw siebie i zadawania sobie wzajemnie ciosów.
Następną brutalną torturą dla więźniów była tzw. piramida składająca się z kilkunastu mężczyzn leżących na sobie warstwami. Podczas tego "ćwiczenia" osadzeni byli cały czas bici co prowadziło do rozległych urazów wewnętrznych szczególnie dla więźniów, którzy stanowili podstawę piramidy.
Była jeszcze jedna forma znęcania się nad więźniami. Umieszczano ich w karcerze, czyli celi wypełnioną wodą. Więźniowie stali tam przez wiele godzin w wodzie sięgającej im do piersi. W wielu przypadkach taka forma znęcania kończyła się utonięciem więźnia. Czasami strzelano osadzonym w plecy, co później zostało zgłaszane jako u uniemożliwienie próby ucieczki więźnia z obozu.
Ekstremalne warunki w obozie, głód i znęcanie się doprowadzały wielu więźniów do załamania psychicznego, przez co wielu więźniów decydowało na drastyczny krok rzucenia się na druty.
O komendancie obozu Aleksy Krupa niczego się nie doszukałem,natomiast o Szlomo Morelu wiadomo wszystko i wiele napisano.Wspomnę tylko iż był kochankiem komendantki więzienia gliwickiego Loli Potok pochodzącej z Będzina a fakt ten opisał John Sack w "Oko za oko".John w tej książce opisał wywiady jakie mu udzielali Lola i Szlomo i powstała w dużej mierze na bazie ich wspomnień.
Oboje uciekli,Morel zmarł na emeryturze w Izraelu.Wyjechał jak mu się grunt zaczął palić pod nogami,a i prokuratorzy z IPN-u jakoś też się nie przykładali.Moim zdaniem wyglądało to tak jakby ku zadowoleniu obu stron.Bo wiadomo było że państwo Izrael nie wydaje swoich obywateli.
Fragment z tekstu Bogusława Kopki
"W kwietniu 2004 r. minister sprawiedliwości, prokurator generalny Rzeczypospolitej Polskiej postawił byłemu komendantowi obozu w Świętochłowicach, Salomonowi Morelowi (1919-2007) zarzut popełnienia nieulegających przedawnieniu zbrodni przeciwko ludzkości. Izrael, gdzie wtedy mieszkał Morel, odmówił ekstradycji, tłumacząc swoją decyzję tym, że zbrodnie popełnione w tym obozie przez komendanta 60 lat temu uległy już przedawnieniu."
Całość jest opisana przez Barbarę Wilert na
http://zapomnianahistoria.blogspot.com/ ... zgoda.html
podane tam są i inne zródła. A także Bogusław Kopka na wspomnianej już stronie http://www.pnwm.org/gedenkstaetten/pol/ ... 177&id=103
cdn.