Świętochłowice - Forum bez polityki

Idzie to tyż posuchać na www.ojgyn.blog.onet.pl

Nō, tōż mōmy polekuśku tyn nŏjszykowniyjszy cheba miesiōnc z gowy, forbaj. Miesiōnc we ftōrym fajrowali my pŏra świōnt. Mieli my Piyrszego Mŏja, Trzecigo Mŏja, Dziyń Fany Narodowyj (pierōnym wysztudiyrowane świynto, coby szło fajrować cŏłki tydziyń za rajōm). Fajrowali niyftore dziyń we kierym siedymdziesiōnt lŏt tymu nazŏd zaciukali tego dioseckigo Adolfa do kupy ze jejigo kamratami, znaczy prziszŏł fajrant tyj nŏjsrogszyj i nŏjbarzij łoszkliwyj II Wojny Światowyj... i jesce wiyncyj bajzlu u nŏs.
My juzaś – jak to mōmy we zwyku – niy poradziyli uzdać, kiej mōmy fajrować. Eźli jak bez cŏłkie piyńćdziesiōnt pŏrã lŏt dziewiōntego mŏja, abo jak Miymce i Hamerikōny – łōsmego mŏja. I beztōż tyż blank my niy fajrowali ino zŏwiściyli srogij parady we Moskwie (to niyftore) a chatrusiyli my sie bez dugszy czŏs ze ruskimi motorcyklŏrzami. A juzaś terŏzki we wtorek bydzie jesce gryfniyjszy, barzij sztramski fajer – Dziyń Mamulki. Tela, co ło tym ździebko niyskorzij byda rzōndziōł. Terŏzki cosik ze blank inkszyj parafiji, ze łōnakij faski.
Wiycie! Miŏłech ci kiejsik śnik, gryfny śnik. Zdało mi sie, co juzaś jeżech we takim dŏwniyjszym społyczyństwie, we takij nŏcyji we jakij żyli moje łojce i starziki. We społyczyństwie, kiere już dŏwno poszło fōrt, i to na isto na zawdy.
Gŏdŏ sie, co piyrwyj bōło na isto lepszij. I ja, i niy. Zawdy czowiekowi sie zdŏ, iże jejigo mode lata byli lepszyjsze, inakszij sie żyło... a możno to ino bōło to, co czowiek bōł modszy, bōł ło jakiesik dwadzieścia kilo wizgyrniyjszy. Przeca zawdy sie spōmino mode lata a niy te dwa, trzi abo i piyńć łostatnich, kiej już i na trzeci sztok procno jes wlazować a i te dioseckie nece ze sprawōnkōma sōm corŏzki ciynżyjsze. Ja toć, bōło skorzij lepij abo i niy? To wszyjsko monej jak na to wejzdrzić. Pewnikiym niy poradzymy już ze sia gŏdać do porzōndku, dogadywać sie, rozmōwić sie. Chocia... terŏzki mōmy te cŏłke blank moderne mobilniŏki bez kiere rōłz-dwa, w te pyndy mogymy wszyjskie klachy łopedzieć wszyjskim naobkoło, eźli fto jes interesantny, abo i niy. Jŏ tyż mōm tyn diosecki mobilniŏk ale biera go do gracy ino wtynczŏs, kiej musza na isto dać znać, iże sie zniyskorza, abo kiej trza łobsztalować retōng ze waleskōm. A te mobilniŏki we cŏłkości łobjimali nŏs, i nasze kŏżdydniowe życie, a dlŏ niyftorych – jakōż by inakszij – sōm ci na isto nŏjważniyjsze. Kajby sie czowiek niy ruszōł, kajby niy zwyrtnōł – na banhowie, flugplacu, we zupermarkycie, we bance i cugu, wszandy idzie trefić ludzi, – co jŏ gŏdōm ludzi? – łochyntoli, kierzy bez tyn mobilniŏk łozprawiajōm ło swojich nŏjintymniyjszych, łosobliwych zachach, falach, cufalach i... durchfalach, i wrōłz jesce poradzōm sprawiać se, kupować markwie abo i ziymiŏki.
Wiela ze tych ludzi niy przijńdzie na to, niy wymiarkuje, iże wszyjskie naobkoło suchajōm tego, co tyn istny fandzoli. A możno tyż jesce jim to sprawiŏ jakosik frojńda, abo co? Drugda mi sie zdŏ, mōm taki gyfil, wrażyni, co niyftore ludzie świadōmie gŏdajōm na tela gośno, coby jich kŏżdy, fto styrcy wedle, mōg jich gynał posuchać. Łod tego czasu, kiej pokŏzali sie sam u nŏs (i niy ino u nŏs) na hulicach te mobilniŏki idzie ucichtować corŏzki wiyncyj ludzi, kierzi gŏdajōm – tak sie zdŏ – same do sia. Dŏwnij, jesce za blank starego piyrwyj, take gŏdanie do sia bōło dziwoke, bōło to jakisik cudajstwo, wydŏwało sie niyrichtik, a taki ipta wyglōndŏł nikiej rapitōłza we giskanie. Po wsiach, a i po we miastach, take ludzie, kiere gŏdali same do sia jak ipty, take dupkowate ćmiyle, dekowali sie kajsik po ekach, tyrali po zapłociach, coby łōnych ludzie niy szterowali i niy napasztowali. Ale tyż przeca same poradzicie ujzdrzić, iże u nŏs na Ślōnsku, tyż i we cŏłkij Polsce, te mobilniŏki sōm wobec. Ludzie tyrajōm ze suchŏwkami we daklach i łozprawiajōm bez te telefōłny. Tela, co zewnōntrz, ze wiyrchu niy idzie tego ujdrzić na piyrszy łoka mrzik. Widno ino czowieka, kiery gŏdŏ sōm do sia. Jes ci tyż jesce terŏzki taki moderny, i to niy ino u modziokōw ale i u starych knakrōw i lampucerōw – internec. Ja, jŏ miarkuja, co tego pierōnym potrza i iże wysztudiyrowanie internecu, to bōła srogŏ ci technicznŏ rewolucyjŏ. Rewolucyjŏ podano na wypokopiynie autoka. Mōndre ludzie jejżdżōm autokami ino wteda, kiej już na isto muszōm, bo przeca trefiŏ sie, iże nasze sztreki, cesty, autobany sōm blank zafrōpowane. Tyż i we tym szykownym internecu jes gynał podanie. Informacyjōw jes ci zadoś, w pigōły, iże czowiek ci sie blank podziyje i blank do imyntu potraci.
A jŏ sie tak gymża po mojich Pniokach i zdŏ mi sie, iżech nazŏd jes we tych mojich modych latach, zdŏ mi sie, co jesce we krōtkich galotkach loca i nic, ale to blank nic mie niy szteruje. Wiesna, mŏj, kwiŏtki napoczli gryfnie kwiść i...
tu żech ci sie łocuciōł, spamiyntŏł i gŏdōm ło tym nie skuli tego ino, cobych miŏł cosik prociw tymu internecowi, to blank niy. Ale niy poradza spokopić, kiere grufy sōm richticzne a kiere sōm nadbytnie. Tyn internec mŏ mocka forcugōw, zalytōw. Jes ci takōm epnōm biblijotykōm babilōńskōm. Trza sie ino pierōnym narobić, coby łodciepnōńć wszyjskie fleki a darymne gyszichty. Na przimier wciepna na przeglōndarka Google słōwecko „Goethe” a zarŏzki, za pora sekundōw wypyrsknie mi, pokŏże sie piytnŏście milijōnōw zajtōw (ja, 15 mln). Nō ale, kiere śnich sōm te nŏjbarzij przidajne, schopne? Kiere mi sie sam richtik na co przidajōm? To jes interesantne pytani, prŏwda? Ale juzaś, kiej sie mŏ srogŏ pamiyńć we kōmputrze, idzie sie rajn wrajzić wrōłz cŏłkŏ biblijotyka i kajsik we rajzie, we cugu, fligrze abo we hotylu idzie sie poczytać wszyjsko, na co czowiek mŏ szkrabka i niy trza sie na inkszych łobziyrać.

_________________
Ojgyn z Pnioków