Świętochłowice - Forum bez polityki

Idzie to tyż posuchać na www.ojgyn.blog.onet.pl

Moje Wy roztomiyłe. Môcie możno dobrych i cichych sómsiôdów, kierzi wrółz łoblykajóm lacie, filcoki, kiej szpacyrujóm po waszyj gipsdece? Sómsiôdów, kierzi nigdy niy używajóm bormasziny i motków? Kierzi niy dozwólajóm swojim dzieckóm wrzesceć na côłki karpyntel i tyrać łod łokna do łokna, łod dźwiyrzy do dźwiyrzy? Sómsiôdów, ftorzi po wysłepaniu halbecki abo litra nie lygajóm na waszym sztrółdeklu, na słómiónce? Jô na isto takich sómsiôdów niy móm. Jô móm wrażyni, mie sie sztyjc i jednym ciyngym zdô, iże moje sómsiôdy, chocia zajimajóm sroge pomiyszkanie, majóm ci stopieróńsko rade przebywać côłki czôs we... mojij ścianie. We mojij ścianie, bo możno inksze jejich ściany niy sóm tak interesantne i szpanowne. Słysza tóż tyż fórt fluchcyni, pierónowani pod adrysóm gospodôrza dómu, fatra côłkij familiji i starszyjszego dziecka. A kiej wrzesknie modszy synek abo dziołszka, to mi grace same ślatujóm ze tastatury kómputra. Procno tyż szczimać wrzeskliwô muzyka, larmo nałónczôs fórt sprôwianiô i rychtowaniô pomiyszkaniô abo zaszaltrowanych na côłki karpyntel telewizorów. Przeca wszyjske na isto miarkujóm, iże larmo dźwigô druk i sprôwiô hercklekoty.
Nale, drugda te côłke larmowanie zetwô do północki zatym idzie sie już legnóńć i próbować nynać. Bez tyn tyż czôs czowiekowi przilazujóm do filipa myślónki roztomahjte. Wrôcô sie ku dzieciynctwu.
Fto snôs niy przeżywôł tego za dziecka, iże kiej ino zawrzili sie dźwiyrze za majoryntnymi, blank przepóminało sie ło łobiyckach, slóbónkach, iże bydymu moreśne, łodrobiymy lekcyje a zatym pójńdymy nynać ze ryncami na sztepdece. Wlazowało sie kajsik do szranku, jużcić zawrzitym na klucz ale... Wycióngalichmy stare albumy pôłne fotków dziwokich póstaci we cylindrach i dugachnych do ziymi kieckach. A nasz dzieckowy ajnbildóng przikôzywali nóm domalówać tym ludzióm fónsy, brody, bryle i co tam jesce. Kiej tyż już yntlich wkletrowało sie na sóm wiyrch szranku, szło tam znôjść wercite dinksy, blank niy przeznaczóne dlô naszych łoczów: kruchke, gańbliwe, niybezpiyczne i opaśne. A juzaś ausflug do kuchyni dozwólôł badnóńć gynał, iże łojce przepómnieli ło skukaniu przed nami sztachecli. I to ci bół jejich srogi fyjler, bochmy już robiyli maluśko fojerka na blasze kuchyniannygo pieca do kierego wciepowalichmy, co ino nóm wlazło w grace.
Śleci kieladziesiónt minutek, możno godzina, dwie i czowiekowi blank inkszy myślónek przilazuje do palicy. Kajsik blank ze zadku filipa brzyncy, bzuczy czowiekowi ta starô śpiywka:
„Upływa szybko życie,
Jak potok płynie czas,
Za rok, za dzień, za chwilę,
Razem nie będzie nas.
I nasze młode lata
Upłyną szybko w dal,
A w sercu pozostanie
Tęsknota, smutek, żal.”
Ja, ja... przecamć czowiek już zwiykowany, corôzki dalszij mu do tych gryfnych dzieckowych, szpasownych lôt. A jôch już jes zwiykowany. I terôzki mi inksze zachy przilazujóm we nocy do mojigo filipa.

_________________
Ojgyn z Pnioków