Idzie to tyż posuchać na
www.ojgyn.blog.onet.plPrzilazuje hazok do samicy fuksa, do samicy ryżokudły.
– Wasz chop to jes we chałpie?
– Niy! Niy ma go.
– Tōż tyż, moja roztomiyło, mōm dlŏ cia forszlag, propozycjŏ. Dōm ci stōwa jak mi dŏsz kusika.
– Ale, cōż łoni, pōnie hazok. Jŏch jes wydanŏ i nigdy tego niy zrobia!
– Na zicher niy? – rzōńdzi hazok i wymachuje banknōtōm.
– Nō, dobra...
Samica fuksa nŏmiyntnie, łogniście kusikuje tego hazoka i na łostatku erbła te sto złociokōw.
– Nō, moja ty roztomiyło, festelnie gorkŏ żeś jes. Wiysz dōm ci jeszcze sto złociokōw jak sie sam zarŏzki przedymnōm sebleczesz...
– Niy, na isto niy, do tego pewnikiym sie niy uciykna. Niy sebleka sie przed cia za żŏdne szace, za żŏdne pijōndze!
– Jeżeś tego pewnŏ? – rzōńdzi juzaś hazok i fakluje pijōndzami.
– Nō, dobra...
Ta fuksowŏ samica seblykŏ sie przed tym hazokym i dostŏwo zapłata.
– Moja ty roztomiyłŏ... dōm ci jesce jedne sto złotych jak sie symnōm dupniesz!
– A za kogo ty hazoku mie mŏsz? Co ty se myślisz? Iże jŏch jes jakŏ kurwa? – wrzescy festelnie zgorszōnŏ samica fuksa.
Ale, niy zetwało pŏra minutek i ta samica ciepła ci sie na tego hazoka i napoczli sie dupczyć jak nŏjyńci.
Zatym hazok dowo fuksowyj samicy pijōndze i wylazuje rŏd jak sto dioskōw.
Po jakimsik czasie wrŏcŏ do chałpy fuks, chop łod tyj samicy. Kukŏ tak, zaziyrŏ na ta swoja babeczka, a jes ci łōna jakosik blank inkszŏ, cichuśkŏ, blank sie niy łodzywŏ ino szuści, zwyrtŏ sie po kuchyni.
– Te, moja ty roztomiyło, co sie stanōło?
– Anic, blank nic, wszyjsko jes do porzōndku!
– A hazok sam bōł? – pytŏ fuks.
– Ja, bōł...
– A łoddŏł pijōndze, ftore mi bōł winowaty?