| Świętochłowice - Forum bez polityki https://forum.swietochlowice.biz/ |
|
| Mój nojdugszy Zilwester... https://forum.swietochlowice.biz/viewtopic.php?f=17&t=623 |
Strona 1 z 1 |
| Autor: | Ojgyn z Pnioków [ 10 sty 2016, 9:01 ] |
| Tytuł: | Mój nojdugszy Zilwester... |
Idzie to tyż posuchać na www.ojgyn.blog.onet.pl Jezderkusie! Pieróna kandego! Co to sie richtik dzieje? Pomaluśku, pomaluśku ... nôjprzodzij jedyn ślyp, ale niy tak wartko, bo mi cosik blynduje jak sto dioskôw. Jerônie, ale sie te moje klapy ciynżkie zrobiyli... drugi ślyp... niy idzie, prziklapło mi go abo co? Jes, łozewrzili sie te dioseckie gały... Drrrrr, drrrr, drrrrrrr... Ło sto pierônôw, co za larmo, stało sie co, chałpa sie pŏli, abo gipsdeka śleciała kómu na palica, ruskie pancry sie samtukej wkarycyli? Terroristy sie krōm Ojropy i ku nōm przikludziyli? Drrrrr, drrrrr, drrrrrr... Ida, ida... przeca to niy dźwiyrze ino ta diosecki mobilniôk glingo i tyrkoce choby sie już miôł łozlecieć abo prasknóńc na deliny... Drrrrr, drrrrrr, drrrrr... Ale ci mie palica rōmbie, tōmpie mi we łebie choby sto kōni rajtowało... a śpiywŏł kiejsik Wiesław Gołas „tupot biŏłych mew...”, co tam tupot, to ci przeca choby śtyry pancry jechali ze łozlajerowanymi ketami... a to co zasik praskło? Chałpa sie na isto buli?... e tam, gorczek mi na deliny śleciŏł i tela, ale co łōn sam wele mojigo szeslōnga robiōł? Drrrr, drrrrr, drrrr... Kajżysz tyż sie tyn mōj mobilniŏk podziŏł? Pierōnie, we tyj chałpie na isto nic niy idzie z rańca nojńść. Drrr... mōm cie giździe, terŏzki bydzie kwilka cichszij... Halooo... tu jŏ Ojgyn. Stało sie co? Fojewera przijechała, niy dej Pōnbōczku, chałpa sie gore, pranie z gōry pichli, mōj werk do luftu wypraskli... niy werk to sie lajstnōł łod naszygo miasta Indijaner Lakshmi Mittal. – Chopie, Ojgyn co sie ze cia dziyje? Umareś, świtnōł w kalyndŏrz, zawarli cie abo co? – A dyć niy ryc giździe diosecki, niy poradzisz to cichszij gŏdać? Musisz tak wrzesceć? A tak po prŏwdzie to fto gŏdŏ? – No, jŏ Bruno... Możno i Bruno, ale rzyknij ty zarŏzki mi, co mōmy za dziyń i wiela jes, bo cosik mi sie zdo, iże mi weker stanōł... a tyn buksiok coch go łod Elzy na gyburstak dostŏł toch już dŏwno skalōł, bo bōł gōwno wert. Niy, niy, niy ło tym gōwnie to niy do ciebie gŏdōm. Nō, tōż co mōmy za dziyń, gŏdej wartko! – Tak jakech myślŏł, tyś jesce niy ma blank mōnter po tym Zilwestrze, tyś... dobra, dobra, po jakim Zilwestrze? Aha, już miarkuja, byli my przecamć do kupy ze naszymi babami u Ernsta na Zilwestra. Nō, ale przeca tak źle, to to tam symnōm niy bōło. – Niy, niy, tak blank źle niy bōło (coby niy mōgło być gorzij). Ino, jakeś ty wylazowŏł, to mi sie cosik zdŏwało, iżeś już miŏł połnŏ rzić... Jakŏ połnŏ rzić ? Co ty ajntlich gŏdŏsz? – Jakeś bōł mōnter, to po jakiymu łotwiyrŏłeś dźwiyrze palicōm... a ło jakimsik wyłażyniu tyż niy mōgło być gŏdki, boś prasknōł ze słodōw na pychol i ruk-cuk bōłeś ze łostatniygo sztoku przi dźwiyrzach na plac. – Nō, możno mŏsz i recht. Nale, niyskorzij toch już przecamć szŏł blank sztram do chałpy, prŏwda? – Blank sztram to możno niy, boś zarŏzki na drōdze kiołzdnōł i furgnōł jak dugi pod jedyn sztramski autok. – Jezderkusie, pod autok. I jŏ jesce dychōm? A możno to skuli tego mie tak gowa boli i mi sie w palicy ćmi? – Niy, niy, mŏsz mazel boś ino ciornōł pod zaparkōwany autok, ino mu żeś wgniōt lewe dźwiyrze ze zadku. Ze tego moge być jesce jakosik łostuda, bo cie tyn istny ujzdrzŏł jakeś wylazowŏł spode tego autoka. – E tam, a bo to jŏ piyrszy rōłz cosik kōmu na zgorszynie zbajstlowŏł? Ino, co bōło dalszij? Tela ino bocza, iżech trefiōł Bercika łod Majzlinyj, łōn ci miŏł takŏ fajnŏ tela, co napoczniyntŏ halbecka we mantlu, to tyż żech mu jōm spōmōg wyduldać, coby sie sōm niy tropiōł. – Toch słyszŏł... a słyszŏłech tyż, iżeś bez cŏłkŏ Wolka, Rynek, Katowickŏ i Trzecigo Mŏja dyrdŏłeś pojstrzodku drōgi... – A cōż tyż to Bruno fandzolisz? Jak bez pojstrzodek drōgi, policajt mie żŏdyn niy łapnōł, ani żŏdyn autok mie niy tyrpnōł? – Bez pojstrzodek drōgi, boś paryzol wrajziōł do glajzy i gŏdŏłeś, iże podwiyl sōm te glajzy, to do chałpy trefisz. Autok żŏdyn cie niy tyrpnōł, bo szofery tyż byli po Zilwestrze naprani a kŏżdy łożyrok to mŏ bezmać aże dwiōch Janiołōw Strōżōw. A ze tymi dwiōma policajtōma i jednym szucmanym, toście śpiywali na cŏłki karpyntel: „...Przibieżeli do Betlyjym pastyrze i zagrali Dzieciōnteczku na lyrze...” – Nō, i to by bōło na tela, bo jakech sie dokulŏł do „Barbōrki” to niyskorzij już rōłz-dwa z gōrki i bez kiyrchof, kole łochrōnki, bez planty i dōma. To już blank ajnfach. – Nō, niy idzie pedzieć, to jes ganc ajnfach... ale niy dlŏ cia, ty to wszyjsko poradzisz nametlać. Już a smyntŏrzu spichnōłeś sie ze kopidołym łod „Barbōrkowego” Farorza, kery łod Wilije niy poradziōł przijńść do sia, bo durch słepŏł, świyciōł świycki i gŏdŏł, iże go we chałpie durch starŏ straszy i sztyjc ci mu biŏłŏ gadzina posywŏ, bo myszińce to we szolce ze tyjym poradzi nŏjńść. – Kopidoł, kopidołym, nŏjwyżyj jakosik cyjntla i to wszyjsko. Przeca jŏ sie tyż musiŏł do dōm uwijać, pra? – Na isto toś musiŏł, bo twoja Elza już łod połednia styrcała ze nudelkulōm przi dźwiyrzach. – Jak to łod połednia, co ty klycisz Bruno? Przeca jŏ nigdy tak dugo łod tego smyntŏrza niy deptōm do dōm. Przidarziło sie co, ło cym tyż jesce niy wiym? – A przidarziło. Jakeście już ze kopidołym wysłepali, niy cyjntla, a halbka to ci sie ci go żŏl zrobiyło, seblyk żeś mantel i dołeś kopidołowi, coby do imyntu niy przeziōmbnōł. Łōn ci sie aże poślimtŏł ze tyj uciechy i... zarŏzki – jak to gizd Poznaniŏk – karnōł sie po szwagra ze kerym żeście jesce jedna halbka łobalyli a tyś jak gupi za nia zabulōł. – Ja, ja, spōminōm sie to. I zarŏzki niyskorzij w te drabki, wartko pofyrtŏłech do dōm, bo przeca ziōmb bōł jak sto dziobłōw. – Wartkoś to możo żeś tyrŏł, ino iże przi piyrszyj siyni stŏł Antek Pikulik, kery psa łod sōmsiada szŏł przeluftować, iś go napytŏł do Pyjtra na Krojcka na piwo, bo cie bezmać suszōło, choby ci fto we gymbie koksiok łozfaklowŏł. – Nō ale, to już cheba bōł szlus. Przeca tela to ani kormik niy szczimie, pra? Przeca łod Pyjtra (niy ze Krojcki ino ze ulice Pawła), to ino trzi chałpy i jużech je dōma. – Możno i ja, ale jŏ ło tym już nic niy wiym, boch we sobota szŏł łod połednia do roboty a twoja Elza mi gŏdała, iże niy poradzi sie na cia doczkać. – Pierōnie, ustōń. Chocia... mogesz mieć recht. Cosik jesce musiało być, bo mōm ci łoba ślypia (terŏzki widza) podzelowane, i kalniŏki na szłapach. Co ci mi sie przidarziło, niy wiym. – Jŏ tyż niy wiym, bo kamraty łozprawiajōm trzi roztomajte gyszichty ło tym. – Jerōnie, Bruno, ustōń mie nerwować ino gŏdej co wiysz, tak jak we suchalnicy u „Jōzefkowego” farorza. – Nō, tōż jedni gŏdajōm, iżeś przikulwitŏł sie do dōm ze twojim sōmsiadym Ecikiym i przi samych dwiyrzach do siyni sōm żeś sia, abo możno Ecik tobie, bajnsztela podstawiōł i bechnōłeś pycholym ło tyn wasz łocelowy gylynder w siyni... ale te śtyry słody toś cheba w lufcie przefurgnōł. Inksze zasik gŏdajōm coś trefiōł na tego łoszkliwca briftryjgra, keregoś zawdy ałfryjgowŏł i żeście sie festelnie ringowali. A iże łōn bōł mōnter (bo przeca za swe niy słepie ino jak mu fto postawi laga), to ci tyż ździebko nadrzistŏł. Juzaś ta wrazitkŏ sōmsiŏdka ze szczwŏrtego sztoku gŏdała, iżeś ino tela co wlŏz do chałupy, to cosik praskło, tyś ino jynknōł i... niyskorzij już bōło blank cicho u wŏs. I jŏ wiyrza na isto tyj sōmsiŏdce, boch widziŏł twoja Elza festelnie napolōnŏ i snerwowanŏ. – Pierōna kandego, Bruno, muszymy już robić szlus, bo zabulisz za tego mobilnioka choby za obiyli. – Niy trop sie Ojgyn ło ta kōmōrka, bo łōna je twoja. Przecaś jōm wczorej łostawiōł u mie jakieś prziszŏł na szkata. Tela, iżeś już niy poradziōł grać, boś bōł na dioseckim fleku, wczorajszy. Skuli tego my ino łobalyli ta kanka warzōnki na miodzie, kerŏ mi jesce łostała łod Wilije. – Bruno, smiyłuj sie i rzyknij mi entlich, kerego dzisiŏj je i... ftŏrŏ je godzina? – To ty niy miarkujesz ? Przeca jutro je Trzech Krōli a terŏzki klara świyci na fol, bo je dziepiyro dwanŏście na połednie. Tegoch sie niy spodzioł. Wejrzijcie sie ino, jak to czowiek po Zilwestrze poradzi cŏłki tydziyń stracić i jesce ku tymu na dekiel mu piere choby to niy „... tupot biołych mew” a śtyry kŏnie łod Ceglarskigo rajtowali. A ku tymu jesce te capiynie parfinu, cygaretōw i szwaje ło szczwortyj na rozwidnioku na isto moge prziprawić ło mdłōści... a jesce tak łocucić sie ze łograbkami nocy na fresie... |
|
| Strona 1 z 1 | Strefa czasowa UTC+1godz. |
| Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group https://www.phpbb.com/ |
|