Świętochłowice - Forum bez polityki

Idzie to tyż posuchać na www.ojgyn.blog.onet.pl

Trefiōłech kejsik we szynku kamrata. Zawdy, jesce za dziecka, ale i niyskorzij, już za majoryntnego, bōł zawalaty i miŏł mocka utropy ze dziołchami (babami). Nō, i piyrsze jakechmy sie spichli, toch sie spytŏł jak tyż to mu terŏzki te zachy babsko-chopske wylazujōm.
– A wiysz Ojgyn! Niy nŏjgorzij! Chocia...
– Nō, niy musisz sie Jorguś gańbić, mie mogesz wszyjsko łopedzieć, chopie.
– Wiysz Ojgyn. Łostatnio przigŏdŏłech se fajnisto dziołcha...
– Niy gŏdej Jorguś. Tyś se przigruchŏł dziołcha? Pewnikiym jakŏ strziga?
– Niy, Ojgyn, dej pozōr, co ci rzykna.
– Dobra, suchōm!
– Nō wiysz, ta frela bōła ci takŏ festelnie napolōnŏ, łozgzukan jak koczka we marcu. Wziōnech ci jōm do sia do dōm, mocka my wysłepali...
– Jezderkusie! Niy poradzisz to gibcij łopedzieć? Przeca niy nastyknie jednego piwa, cobyś to wszyjsko wyeklerowŏł...
– Nō, gŏdōm ci... mocka wysłepalichmy i biera sie do tyj roboty... ale we cŏłkij chałpie niy poradziōłech znoŏść ani jednygo kōndōna ...
– Nō, ja... cŏłki ty...
– Dobra, dobra... fuknōłech wartko na tanksztela i lajstnōłech sie zarŏzki trzi paksliki durexōw... znacy sie trzi paksliki gōmkōw...
– Nō, i...
– Wkarowŏłech do dōm... łōna sie kōmpie... nō, tōż jŏ czekōm. Śleciało cosik kole dwadzieścia minutek, łōna wylazuje ze badywanny takŏ ci wōniōncŏ... sagusiyńkŏ...
– Nō, dobra... i co dalszij chopie, bo mie już mory bierōm ze tyj twojij łozprŏwki...
– Nō, tōż Ojgyn napoczynōmy ta cŏło „gra wstympnŏ” bez jakeś możno juzaś dwadzieścia minutek. Nō, i dokulwitołech sie do... finŏłu... Łozglōndōm sie tak, kukōm bele kaj za tymi kōndōnami. Kurde! Kajech je pokłŏd... sznupia i nic... niy ma! Wartko do antryja, sznupia po szaketowych kabzach... niy ma, i tela! By to pierōn szczelōł! Dziołcha letko sie już niyciyrpliwi, przebiyrŏ ci już szłapam; jŏ druk 180 na 120... NIY MA do sto pierōnōw! Musiŏłech ci pewnikiym stracić tyn pakslik jakech sie wrŏcŏł do dōm... z kabzy mi wylecieli abo co? Nic, ino wartko sie łoblykōm i juzaś gzuja na ta tanksztela. Mōm poblisku... ło szrit. Biera ze fachu juzaś pakslik durexōw. Razinku na tyj tankszteli dwie gryfne dziołszki byli te same, co trzi śćwierci godziny tymu nazŏd. Dziyrża fest tyn pakslik w gracy, coby go juzaś niy stracić, kajsik niy zapodziŏć. Wypolōłech ze tyj tankszteli, pruja do dōm choby gupi... we siyni potknōłech sie ło paket, ftory żech sie kupiōł skorzij... Nō, richtik wylecieli mi te kōndōny ze tych cŏłkich nerwōw ze kabzy. Już do imyntu napolōny śmigōm do dōm!
– Nō, i... – pytōm kej Jorg szluknōł se piwa...
– Wiysz Ojgyn! A we uszach mi zwōni jak dziołcha na tyj tankszteli gŏdŏ do tyj drugij (myśleli, co niy słysza):
– Niyzły hyńszt (jebaka) musi śniego być!
– Chopie... gŏdej, co dalszij bōło a nie, co jakeś dziołchy rzōńdziyli...
– Nō, tōż Ojgyn... wkarowŏłech do mojij chałpy a ta gizdula... gryfnie nynŏ. I telach se po...brechowŏł, pogziōł!

_________________
Ojgyn z Pnioków