Idzie to tyż posuchać na
www.ojgyn.blog.onet.plNŏjprzodzij bōła samtukej we Polsce srogachnŏ powōdź (hochwasser – jak gŏdajōm Miymce) a terŏzki łod jakichsik dwiōch tydni prziszła ku nōm chnet afrikańskŏ hica. Ludzie! Klara grzeje łod dopołednia choby śtyry halbecki starzikowego bimbru i zdŏ sie, co ta klara wisi blank przi ziymi na szpagacie i ino doczkać aże wszyjsko naobkoło łozpuści sie, staje, choby lody łod starego Frōnckowiaka ze Krziżowyj. Te, co wykludziyli sie kajsik na urlaub we lipcu, sōm rade i spokōjne, ale co majōm pedzieć take na tyn przikłŏd stare knakry jak jŏ, ftore muszōm przetwiyrać sie po tych gorkich hulicach, kej ani szykownistŏ glaska zimnego biyru niy spōmoże. Jednego ci ale niy poradza spokopić. Już bez pŏrã już lŏt tuplikujōm ci nōm roztomajte mōndroki ło tym bezmać łoszkliwym „łocieplyniu klimy” skuli tych wszyjskich „gazōw cieplarniannych”, ftore my ludzie kajsik we luft wypuszczōmy (coby sam już ło kalymbach i inkszyj gadzinie ze łōnych pierdzyniym niy gŏdać). Ale, kej mieli my we łōńsko zima na isto pierōńske mrozy (blank krtko), znodli sie inksze, kere juzaś eklerowali, iże idzie nowo yra lodowcowŏ. I być sam chopie mōnter i pochytej sie we tym wszyjskim.
Nŏjbarzij ale, to mie sztopło jakech – przi tyj nŏjsrogszyj hicy bez połednie – kuknōł na telewizyjŏ. Tam ci jedyn mody karlus nŏjbarzijWiycie trŏpiōł sie ło chopcōw, ftorzi na kołach fyrtajōm i robiōm za kurijerōw na kołach. Jake to ci musi być procne zajyńcie i zmorzōno profesyjo. A to przeca robota jak kŏżdŏ inkszŏ tela, co bez lato na isto gorszyjszŏ. Inkszŏ juzaś mamzela we tyj samyj telewizyji użŏlała sie nad miyjskimi szucmanōma (i szucmankōma), iże muszōm pyndalować we mōndurach przi tyj spiyce i już blank by sie cheba poślimtała, kej pokazŏwała wojŏkōw, ftorzi pŏłniōm wacha przi Grōbie Niyznanygo Wojŏka we Warszawie. Ale ludzie! Przecamć tak zawdy bōło, jes i bydzie, i niy jes ci to ani piyrsze, ani łostanie gorke lato.
A jŏ jesce spōminōm sie czasy, kej bōła ino jedna telewizyjŏ (i niy gŏdało sie, co to jes jakosik „misyjnŏ” telewizyjŏ) i wtynczŏs reportery wandrowali po grubach i werkach, i pokazowali ludzi, ftorzi przi takij srogachnyj hicy bakali. Sam u nŏs na Ślōnsku niy trza bōło ludziōm tego tuplikować. Przeca we kŏżdyj familiji bōł chop, ftory bakŏł abo na dole, na grubie, abo juzaś kamŏł we werku, kajsik na sztalwerku lebo walcwerku. Byli ci u nŏs dwie huty (bo przeca już niy idzie pedzieć, iże sōm, iże to co we Chorzowie łostało, to jesce sōm huty): Huta „Batory” i Huta „Kościuszko” (na ftoryj jŏ przerobiōł bez śtyrdziyści lŏt).
I tam ci dziepiyro byli nŏjbarzij zożyrne walcwerki, na ftorych robota bōła niy do wydzierżyniŏ. Bōła to ciyńko blacha we Hucie „Batory” (tyj dŏwniyjszyj Bismarckhütte) i „morgan”, znacy walcownia drōtu we Hucie „Kościuszko” (piyrwyjszyj Königshütte). Fto chocia mŏ ździebko anōngu, tyn dziepiyro poradzi spokopić, co to tam ci bōła za robota przi keryj bez łoziym godzin szychty chop poradziōł stracić (wypocić) do dziesiyńć kilo swojij wŏgi. I żŏdnŏ telewizyjŏ sie niy użŏlała, ino pokazŏwała tych naszych richticznych ślōnskich chopōw (a i zŏwzitych werbusōw) przi robocie, jak bakali, bo tak byli nauczōne.
A coby już niy jamrować, to dociepna ino, iże mōm kamrata Antka Pikulika, ftory bez łostatnie dwa tydnie robiōł ci nōm chnet sztriptiś (striptease), kej wrōłz wlazowŏł do naszego szynku łoblecōny... ino... we dwa rube switry i sztalowŏł se... grzōne piwo!
Ale, ale zawdy po srogij hicy przijńdzie możno jakosik sumeryjŏ i pierōnobici, śleci trocha dyszczu i juzaś tuplowanie bildowane mōndroki straszyć nŏs bydōm łocieplyniym klimy abo... nowōm yrōm lodowcowōm, fto sie co łobiere. A jŏ tak by tak zarŏzki tyrōm na piwo, bo ino to mi spōmogŏ przeżyć tyn gor i skwara aże do piyrszygo dyszczu.