Idzie to tyż posuchać na
www.ojgyn.blog.onet.plMōmy pierōnym rade lamyndzić, jamrać a wajać. A jŏ sam rzykna terŏzki cosik za jednym mōndrokym, ftory sie Joseph Heller mianowŏł, a kery pisŏł ci bōł kejsik tak:
Bezmać filmy pōrnograficzne sie fest poprawiyli. Wszelijake świństwa i brōń, wafa to dwie dziydziny, dwie sfyry we ftorych zrobiylichmy sroge postympy. Wszyjsko inksze wykazuje cofinanie, „regres”. Świat kulŏ sie w dōł. Niy idzie lajstnōńć sie dobrego chleba bali i we szykownistych restaurantach (sōm ino te „kōmercyjne” żymełki), a i tych samych sztramskich szynkōw tyż choby jakosik mynij. Melōny ci u nŏs blank niy dojzdrzywajōm a i te winogrōna sōm diosecko kwaśne. Do szekulady juzaś machery sujōm cuker, bo je ci łōn moc tōńszy łod mlyka i zany. Masło podłajzi jak festelnie zadrukōwany papiōr we ftory jes ci łōne zawiniynte. Szlagzana sprzedowo sie we takich bōmbach „aerozolowych”, ale niy ma ci ta zana bitōm, ani tyż niy ma łōna do łostatka... zanōm. Jedne to serwiyrujōm, szynkujōm a inksze zjŏdajōm. Kieladziesiōnt milijōnōw fest ci bildowanych Polŏkōw (Hamerikōnōw, Miymcōw) pōjńdzie do grobu do łostatka niy zmarkuje, co to je richticznŏ szlagzana. Bezmać terŏźniyjszy raj skludzŏ sie razinku do tego – do tyj niywiydzy! Bali i te nŏjbarzij „delikatesowe” i festelnie wywołane kōnditoryje używajōm już roztomajtych erzacōw – jejich szlagzana to wyglōndŏ na sto razy barzij bitŏ niźli richticznŏ szlagzana, dziyrżi kōnzistyncjŏ i farba, niy pśni sie i niy geruje, kosztuje mocka mynij, dowo srogsze profity. I podłajzi, szmakuje jak... gōwno.
Ja, podłajzi jak gōwno, i żŏdnego to niy łobłajzi krōm mie. Łod morza, ftore mechci i glancuje aże do sztramskich Tater, cŏłki kraj wypŏłniŏ sie szlakōm i styranymi, do łostatka zdziadowanymi autokowymi mantlami. Nasze rōwniny, kere zawdy moc łobrŏdzali dekniynte sōm lagōm, wŏstwōm „inzektycydōw” i roztomajtymi sztucnymi miyrzwami, „sztucznymi nawozami”. Dzisiŏj procno już i ło richticzny, łokludny kōński gnōj, kobyliniec. Mōndroki dociepujōm dō niygo bezmać strzodki kōnzerwujōnce. We jeziōrkach, rybnikach i wieluch rzykach blank ci już niy ma ryb. Łōwi sie je we biksach. Miasta umiyrajōm. Petrolyj sie łozlywŏ naobkoło.
Przijōndz przemŏwiŏ. Pōnbōczek suchŏ. Pōnbōczek jes dobry, richticznie śniego grŏcz manszaftowy. Nikiej grziby po dyszczu wyrostajōm corŏzki gorszyjsze hotyle, sztaple pociepniyntych autokōw i tych roztomajtych ci McDonaldōw. Fresy bogŏczy i biydŏkōw starzyjōm sie ale na jednaki szimel, i to już łod dnia urodzyniŏ: podropane sōm niyrōwnymi radlōłnkōma (brōzdōma) małōstkowōści, zgōrzkniałōści i niyzadowolniyniŏ. Baby wyglōndajōm gynał jak jejich chopy. Pōnbōczek niy miŏł kōmputra. Musiŏł sie posużyć procnym do łobrōbki bōncym, glinōm i czowieczym ziobrym, cobōńdź barzij pōdatnym. Pōnbōczek bōł tyż sprawiydliwy i dosik zetwały, ale primitywni. Musiŏł uciyc sie do potopu (niy pomyślŏł ło smōndzie, ło smogu abo gazie angrajfujōncym nerwy), łognia i siarki, szwefli. Te, ftore niy sōm ani pijynżne, ani chudobne, czujōm sie blank łostrzymnie. Niy miarkujōm, kaj jes jejich plac. A jŏ naobkoło słysza ino jak cŏłkŏ Polska wiskŏ: łodpierdol sie!
Wandrowny sokōł już chnet wymrził (uśmiyrcōny bez te łoszkliwe DDT). Szkorupiny jajec śniysiōnych bez samice, snadnōm rzecōm, sōm corŏzki ciynksze i niy strzimujōm wysiadywaniŏ, bo zarŏzki pukajōm. Tracōm sie te oplerki we żymłach. Chnetki tyż niy bydzie wielōrybōw, niyftore fajnszmekery bydōm sie musieli bez nich łobyjńść. Richticznŏ, dŏwnŏ hamerikōńskŏ żymła ze oplerkiym, a my Polŏki muszymy na isto ćkać wszyjsko, co hamirikōńske – je ci terŏzki nafilowanŏ wodōm, drōbkami i krupami (take krupy robi sie tyż niy ze łobiyli i orkiszu, ale ze roztomajtych produktōw zinteticznych ze przidŏwkami). Mamulcynny kołŏcz ze jabkami, apfelsztrudel idzie sie lajstnōńć ino mrożōny.
Ludzie! Corŏzki gorzij, ja corŏzki gorzij!
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
